تاریخچه آتش نشانی نخستین شهر کشور که به تجهیزات و سازمان آتشنشانی مجهز شد، شهر تبریز بود. در سال ۱۲۲۱ خورشیدی ، روس ها در این شهر نخستین سازمان آتشنشانی ایران را تأسیس نمودند که برج آتشنشانی تبریز از یادگارهای آن دوران است. دومین و سومین واحدهای آتشنشانی رسمی در جنوب کشور و در شهرهای مسجد سلیمان و آبادان برای حفظ تأسیسات ایجاد شده در پالایشگاه آن شهرها تأسیس شد. سپس با توجه به ایجاد زیر ساختهای اقتصادی در اقصی نقاط کشور ، ایجاد واحدهای اطفایی در مناطق مختلف کشور آغاز گردید که میتوان به احداث واحدهای آتشنشانی (اطفائیه) در بلدیه آنروز نام برد که در قطب های اقتصادی و صنعتی کشور ایجاد شده و بهطور مثال احداث پایگاه هایی در تهران ۱۳۰۳، قزوین ۱۳۰۳، اهواز ۱۳۰۴، بندر انزلی ۱۳۰۵، شهر رشت ۱۳۰۵، مشهد مقدس ۱۳۱۲، شهر زنجان ۱۳۲۷، شهر اصفهان ۱۳۲۸ و شهر شیراز ۱۳۲۹ نام برد. در تهران نیز اولینبار ، یک ژنرال روس در محل سهراه امینحضور ، اقدام به تأسیس اولین ایستگاه آتشنشانی نمود و بعدها با گسترش همین واحد و انتقال آن به چهارراه حسنآباد، واحد اطفائیه بلدیه تأسیس گردید. به تدریج با افزایش نیازهای شهر تهران این واحد به دو ایستگاه تهران و شمیرانات توسعه پیدا کرد. در سال ۱۳۲۶ این ایستگاهها به پنج ایستگاه افزایش یافت و امروزه تعداد ایستگاه های حریق تهران در حال رسیدن به ۱۲۵ مورد است.